Louchapt, vlakbij Martel
Door: Alice
Blijf op de hoogte en volg Alice
19 Mei 2015 | Frankrijk, Louchapt
Vandaag ben ik in conflict met mezelf. Ik voel me schuldig omdat ik alweer een rustdag hou. Dat is de 3e al.
Ben ik wel een echte pelgrim, vraag ik me af en meer van dit soort gedachten. Ik realiseer me dat het oordelen zijn en probeer het los te laten.
Ik kreeg een eenvoudig, maar prima ontbijt bij de uiterst vriendelijke dame en haar zoon, in de gezellige ruime kamer, aan een tafel voor 12 personen.
Dit is trouwens een plek waar ik wel eens naar terug zou willen!
De fiets gepakt en ik heb het pelgrimspad genomen naar Martel.
Daar overviel mij een gevoel van weemoedigheid. Het was overduidelijk een heel oud pad en het besef dat hier al honderden jaren pelgrims hadden gelopen trof me diep.
Eenmaal in Martel kon ik genieten van de kleine sfeervolle, pittoreske straatjes en winkeltjes en mooie poortjes.
Natuurlijk heb ik weer veel foto's gemaakt.
Ik zat aan de cappuccino op een plein bij de markthal, toen er een gitarist/zanger kwam zingen en spelen.
Bekende nummers, erg leuk, maar bij het nummer: "let it be" liepen de tranen me over de wangen.
Hoe toepasselijk was dat nummer!
Ook kwam ik daar later voor de 3e keer het stel uit Uitgeest tegen.
Intussen zit ik weer 'thuis' op mijn prachtige plek in Louchapt en zit buiten met de poes op schoot te genieten van het uitzicht, de krekels, het roepen van de koekoek en een glas wijn.
Ach.....het leven is zo gek nog niet.
Ben ik wel een echte pelgrim, vraag ik me af en meer van dit soort gedachten. Ik realiseer me dat het oordelen zijn en probeer het los te laten.
Ik kreeg een eenvoudig, maar prima ontbijt bij de uiterst vriendelijke dame en haar zoon, in de gezellige ruime kamer, aan een tafel voor 12 personen.
Dit is trouwens een plek waar ik wel eens naar terug zou willen!
De fiets gepakt en ik heb het pelgrimspad genomen naar Martel.
Daar overviel mij een gevoel van weemoedigheid. Het was overduidelijk een heel oud pad en het besef dat hier al honderden jaren pelgrims hadden gelopen trof me diep.
Eenmaal in Martel kon ik genieten van de kleine sfeervolle, pittoreske straatjes en winkeltjes en mooie poortjes.
Natuurlijk heb ik weer veel foto's gemaakt.
Ik zat aan de cappuccino op een plein bij de markthal, toen er een gitarist/zanger kwam zingen en spelen.
Bekende nummers, erg leuk, maar bij het nummer: "let it be" liepen de tranen me over de wangen.
Hoe toepasselijk was dat nummer!
Ook kwam ik daar later voor de 3e keer het stel uit Uitgeest tegen.
Intussen zit ik weer 'thuis' op mijn prachtige plek in Louchapt en zit buiten met de poes op schoot te genieten van het uitzicht, de krekels, het roepen van de koekoek en een glas wijn.
Ach.....het leven is zo gek nog niet.
-
19 Mei 2015 - 23:03
Maaike :
He mam,
al hou je honderd rustdagen! Ik vind je nog steeds een kanjer dat je hier überhaupt aan begonnen bent en denk dat er een zekere moedigheid voor nodig is om juist die rustdagen ook te pakken en te luisteren naar je lichaam.
Kan je dochter nog wat van leren;)
Dikke knuffel, ook van teyn. -
20 Mei 2015 - 08:07
Feiko:
Hey Alice,
Kon eindelijk op deze reis kijken. Super bezig en mooie (en heel soms iets minder mooie haha) ontmoetingen met mensen en jezelf. Een mooi onderdeel van de pelgrimage en samen met rustdagen, om alles goed tot je te laten komen, een (h)eerlijke ervaring. Succes op deze tocht, fijn dat ik je zo mag volgen en geniet volop van natuur en ontmoetingen.
Grtz,
Feiko (Borne) -
20 Mei 2015 - 09:37
René:
Ik ben het VOLLEDIG met je dochter Maaike eens !
De reis is het doel, jezelf beter (er)kennen ook.....
Niemand die van jou houdt zal er anders over denken.
Fijne dag vandaag ! -
20 Mei 2015 - 11:38
Jeanette:
Ha Alice,
Je eerste verslag via de waarbenjenu? Leuk. En mooi te lezen over hoe je je voelt. Hoe je je echt voelt.
Schat, het zijn je eigen woorden "Ik heb niet het doel om Santiago de Compostella te halen".
Ik geniet van jouw reis mee, met jouw foto's, jouw verhalen. En ik vind je groots, mooi, stoer, en ook zacht lief en menselijk. Een echte kanjer <3 X
-
20 Mei 2015 - 13:32
Erica:
hoi Alice,
Ja, al die oordelen he? heeft me ook jaren beziggehouden en NU NOG af en toe, Dan weerhoudt het me om te doen wat mijn hart mij ingeeft!
Dankjewel voor je mooie teksten hoor!
lieve groet,
Erica -
20 Mei 2015 - 15:12
Edith:
Lieve Alice,
Met veel plezier en bewondering lees ik iedere dag je reisverslag.
Ik vind het geweldig wat je doet. Helemaal alleen. En in je eigen tempo.
Wie zegt dat je geen goede pelgrim bent als je een extra rustdag inlast?!
Volgens mij ben je dan juist een geweldige pelgrim omdat je goed naar jezelf luistert en daardoor open kunt staan voor de dingen die op je pad komen.
Ik wens je nog vele fijne momenten toe.
Lieve groet,
Edith -
20 Mei 2015 - 16:54
Eric Van Buijsen:
Lieve Alice!
Een wijze pelgrim neemt rustdagen! Het zijn de momenten waarop plaats is voor het ware beleven van wat je reis met je doet. Verwelkom alles wat komt! Vreugde, verdriet en verwondering over alles wat zich aan je voordoet incl. verwondering over jezelf. Je bent al zo'n eind gekomen! Super!
Lieve groet en Hou je soepel!
Eric v. B. -
21 Mei 2015 - 09:51
Corry V:
Lieve Alice,
Geweldig stoer wat je doet.
Mooi al je ervaringen te lezen. Doorzetter ben je!
Geniet van je rustmomenten, want die heb je nodig om alles op je in te laten werken.
Nog veel mooie momenten toegewenst.
Liefs Corry
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
