Moissac
Door: Alice
Blijf op de hoogte en volg Alice
22 Mei 2015 | Frankrijk, Moissac
Vanochtend rustig vertrokken, na een gezellig ontbijt, vrolijke mensen en hartelijk afscheid nemen. Wat een leuke gîte!
Damla uit Turkije blijkt een stukje dezelfde route te volgen als ik en we fietsen een stukje samen op. Na een kwartier nemen we afscheid van elkaar met een warme hug en ik ga richting Moissac.
Het is stralend weer en ik zie weer veel moois en maak foto's. Inmiddels ben ik in de midden-Pyreneeën, maar de Limousin vond ik eigenlijk mooier. Hier zie je uitgestrekte vlaktes waarop verbouwd wordt. Ik zie grote appelboomgaarden en kersenbomen, met rijpe kersen. Daar ga ik nog wel even van genieten!
In Castelnau-Montratier heb ik cappuccino gedronken en een baguette en kaas gekocht en dat heb ik later ergens langs de kant van de weg opgepeuzeld, wat tot gevolg had dat er wel 3 auto's stopten om te vragen of alles oké was. Aardig toch ?
Ook vragen mensen mij vaak of ik helemaal uit Nederland op de fiets ben gekomen en dan ook nog: toute seule??? Ja, helemaal alleen.... :)
Ze kijken me dan meestal niet-begrijpend aan.
Ergens anders onderweg nog een appel gekocht en de (jonge) eigenaar zat lekker buiten. Toen hij zag dat ik klaar was kwam hij er glimlachend aan. ""Alleen de appel", vroeg hij. Ja, graag alleen de appel. Die krijg je van mij, begreep ik. Nee, ik wil hem gewoon betalen, zei ik in het engels. Ik spreek geen frans, zei ik in mijn beste frans.
Oh ja, zei hij, je spreekt wèl frans! Nou.....un petite petite peut. (zal wel fout geschreven zijn) Het werd een vrolijke boel, want ik snapte hem niet helemaal. Toen zei hij in het engels: "ik vind jouw lach geweldig! Als jij lacht wordt het licht.....just like the sun. You are a sunshine.....".
Nou zeg.....Ik moest er van blozen.
Ik mocht de appel echt niet betalen en hij wees op zijn wang, oké, een kus en die kus werd een hartelijke hug. Met een brede glimlach fietste ik weg en werd uitgezwaaid door de jongen.
Om 14.30 uur was ik in Moissac en wilde even langs het Toeristisch Bureau voor een stempel en een plattegrond en wie stond daar met haar fiets? Juist....Damla.
Ze vond de plek waar ze oorspronkelijk heen zou erg ongezellig en besloot naar Moissac te gaan en slaapt in hetzelfde klooster als ik.
We vieren onze ontmoeting met een drankje op het terras en vragen een voorbijganger even wat foto's te maken.
Dan gaan we naar het voormalig klooster en daar worden we weer hartelijk ontvangen met een glas fris. Het is daar best groot en er lopen heel wat vrijwilligers om alle pelgrims en andere gasten op te vangen.
Damla en ik slapen in een kamer met 4 andere vrouwen. Ik ben gaan douchen en heb mijn fietskleren gewassen. Daarna mijn nieuwe jurkje aan, wat ik gekocht heb in Rocamadour en ik ben gaan wandelen.
Om 19.15 uur met ongeveer 20 andere pelgrims gegeten en nu zit ik in een restaurant, omdat er in het klooster geen internet is.
Morgen moet ik mijn terugreis gaan regelen via blablacar, een site waarmee je kan carpoolen. Ik begin al aan het idee te wennen dat ik nog maar een paar dagen te gaan heb en het is prima eigenlijk.
Tot morgen allemaal!
Damla uit Turkije blijkt een stukje dezelfde route te volgen als ik en we fietsen een stukje samen op. Na een kwartier nemen we afscheid van elkaar met een warme hug en ik ga richting Moissac.
Het is stralend weer en ik zie weer veel moois en maak foto's. Inmiddels ben ik in de midden-Pyreneeën, maar de Limousin vond ik eigenlijk mooier. Hier zie je uitgestrekte vlaktes waarop verbouwd wordt. Ik zie grote appelboomgaarden en kersenbomen, met rijpe kersen. Daar ga ik nog wel even van genieten!
In Castelnau-Montratier heb ik cappuccino gedronken en een baguette en kaas gekocht en dat heb ik later ergens langs de kant van de weg opgepeuzeld, wat tot gevolg had dat er wel 3 auto's stopten om te vragen of alles oké was. Aardig toch ?
Ook vragen mensen mij vaak of ik helemaal uit Nederland op de fiets ben gekomen en dan ook nog: toute seule??? Ja, helemaal alleen.... :)
Ze kijken me dan meestal niet-begrijpend aan.
Ergens anders onderweg nog een appel gekocht en de (jonge) eigenaar zat lekker buiten. Toen hij zag dat ik klaar was kwam hij er glimlachend aan. ""Alleen de appel", vroeg hij. Ja, graag alleen de appel. Die krijg je van mij, begreep ik. Nee, ik wil hem gewoon betalen, zei ik in het engels. Ik spreek geen frans, zei ik in mijn beste frans.
Oh ja, zei hij, je spreekt wèl frans! Nou.....un petite petite peut. (zal wel fout geschreven zijn) Het werd een vrolijke boel, want ik snapte hem niet helemaal. Toen zei hij in het engels: "ik vind jouw lach geweldig! Als jij lacht wordt het licht.....just like the sun. You are a sunshine.....".
Nou zeg.....Ik moest er van blozen.
Ik mocht de appel echt niet betalen en hij wees op zijn wang, oké, een kus en die kus werd een hartelijke hug. Met een brede glimlach fietste ik weg en werd uitgezwaaid door de jongen.
Om 14.30 uur was ik in Moissac en wilde even langs het Toeristisch Bureau voor een stempel en een plattegrond en wie stond daar met haar fiets? Juist....Damla.
Ze vond de plek waar ze oorspronkelijk heen zou erg ongezellig en besloot naar Moissac te gaan en slaapt in hetzelfde klooster als ik.
We vieren onze ontmoeting met een drankje op het terras en vragen een voorbijganger even wat foto's te maken.
Dan gaan we naar het voormalig klooster en daar worden we weer hartelijk ontvangen met een glas fris. Het is daar best groot en er lopen heel wat vrijwilligers om alle pelgrims en andere gasten op te vangen.
Damla en ik slapen in een kamer met 4 andere vrouwen. Ik ben gaan douchen en heb mijn fietskleren gewassen. Daarna mijn nieuwe jurkje aan, wat ik gekocht heb in Rocamadour en ik ben gaan wandelen.
Om 19.15 uur met ongeveer 20 andere pelgrims gegeten en nu zit ik in een restaurant, omdat er in het klooster geen internet is.
Morgen moet ik mijn terugreis gaan regelen via blablacar, een site waarmee je kan carpoolen. Ik begin al aan het idee te wennen dat ik nog maar een paar dagen te gaan heb en het is prima eigenlijk.
Tot morgen allemaal!
-
22 Mei 2015 - 22:19
Jan:
Hey Alice, wat weer een mooi verslag!!
Het geeft me een plaatsvervangend goed gevoel!
En daarin ben ik vast niet de enige.
Veel succes ook met de terugreis binnenkort.
Als je terug bent, neem ik een appel voor je mee....
Lieve groet, Jan -
23 Mei 2015 - 09:00
Emmy:
Hoi Alice,
Nog veel plezier de komende dagen.
Dit heb jij toch maar even gedaan!
Een prachtige ervaring zal dit voor jou zijn.
Warme groeten,
Emmy -
23 Mei 2015 - 09:28
Mariël :
Hoi Alice,
Fantastisch verhaal. Je kunt straks wel beginnen om een boek te schrijven.
Wat een onderneming jouw reis en dan straks ook nog eens carpoolen terug! ☺
Geniet nog heerlijk van de dagen die je nog mag gaan. Heerlijk in het nu.
Lieve groet
Mariël -
23 Mei 2015 - 10:57
Feiko:
Tout seule doet het prima en geniet en laat anderen ook genieten... Grappig om te zien hoe het fietsen en ontmoeten je nu al heeft verandert haha. -
23 Mei 2015 - 11:39
Maaike En Teyn:
Wat genieten weer van je leuke en warme verhalen! Zulke dingen kunnen ook alleen jou overkomen hè! Dikke knuffel van ons beiden -
23 Mei 2015 - 12:47
Grace:
Lieve Alice,
Wat een mooi verslagje, wat een mooie dingen maak je mee, en wat een lieve mensen en mooie plekken tref je. Dat je nu al bijna weer terug gaat, geniet er nog even van en goede terugreis. Liefs en veel fietsplezier nog!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
